Schaamte lijkt een modewoord te worden. Nu is vliegschaamte hip. Waar komt dat woord nou weer vandaan? Het is uit Zweden komen overwaaien, daar heet het flygskam. Skam, dat klinkt als scam, als bedrof. Wat schaamte in feite ook is, je houdt jezelf voor de gek. Om je eer hoog te houden moet je het verlangen om te vliegen wat meer temperen. Of helemaal afschaffen als je een Chemtrail fobie hebt.
Kun je nog thuiskomen met vliegschaamte?
We vliegen ons een hoedje met z’n allen en tegelijkertijd voelen we het klimaat in ons nek hijgen. Het is natuurlijk ook wel een beetje uit de hand gelopen al dat heen en weer gevlieg. Toestanden op Schiphol, files op de startbanen, mega competitie tussen luchtvaartmaatschappijen. Ja om je te schamen, toch?
Als je de dynamiek van schaamte begrijpt is vliegschaamte eigenlijk een gek woord. Echte schaamte voor vliegen zou immers voorkomen dat je vliegt. Schaamte is namelijk een bevriezing van een beweging. Vlieggêne is dan meer gepast. Je vliegt dan wel maar je doet er dan een beetje blasé over bij je vrienden en tegen je vegan dochter mompel je dan: ach, ik vlieg niet meer zo vaak. Of je zegt helemaal niets en gaat stiekem reizen, dan wordt het een guilty pleasure.
Links
- Van vliegschaamte tot vleesschaamte: waar komt al die schaamte toch vandaan?
- ‘Vliegschaamte’, is die wel terecht?
- Door ‘vliegschaamte’ nemen Zweden minder het vliegtuig, wij straks ook?
- Wat er mis is met vliegschaamte
- WikiPedia pagina (neologisme) een ongemakkelijk gevoel wanneer iemand voor korte afstanden toch het vliegtuig neemt
- Taalbank: vliegschaamte (de, g.mv.) schaamte die iemand ervaart als hij of zij gebruikmaakt van een vliegtuig terwijl er minder milieubelastende alternatieven zijn om zich te verplaatsen, vertaling van Zweeds flygskam