Schuldgevoel is nuttig om de balans tussen ruilen, geven en nemen te bewaren.
Er is echter een vorm van schuldgevoel die we zouden kunnen beschouwen als ‘saboterende’ schuld. Vooral als onze ziel niet in staat is om dat schuldgevoel als een volwassene onder ogen te zien. Maar er eigenlijk als kind mee geconfronteerd worden. Wat we zouden kunnen beschouwen als kinderliefde.
Ik geef je een voorbeeld. Als iemand in onze familie het leven heeft verloren of misschien is onze broer of onze broer of zus ongeboren of hebben we wat geld geërfd uit het verlies van iemand anders, of zijn we verstrikt in een ongelukkig lot in onze familie.
Geven uit schuldgevoel
We zijn niet in staat om als volwassene schuld onder ogen te zien en we worden op zo’n manier geconfronteerd met schuldgevoelens uit verlies. “Ik ben het niet waard om te leven, ik ben het niet waard om overvloed te hebben, ik ben het geluk niet waard.” Dus we zien in die dynamiek dat je geld weggeeft, je geluk weggeeft, je overvloed weggeeft, omdat je als een kind met schuldgevoelens wordt geconfronteerd. Wat we zouden kunnen beschouwen als kinderliefde.
Als je als volwassene met schuldgevoelens te maken krijgt, zouden we op deze manier naar die dynamiek kunnen kijken. Van je opoffering en lijden zal ik iets goeds maken. Zodat uw verlies niet voor niets zou zijn geweest. Dit is schuldgevoelens onder ogen zien als een volwassene. En het is een schuldgevoel dat nuttig en constructief is en je kunt er iets goeds van maken.
Engels
Guilt is useful to maintain balance between exchanging, giving and taking.
However, there is a form of guilt that we could consider ‘sabotaging’ guilt. Especially when our soul is uncapable to face that guilt like an adult. But actually facing it as a child. What we could consider as child love.
I give you an example. If someone in our family has lost their life or perhaps our brother or our sibling was unborn or we have inherited some money out of someone else’s loss, or we are entangled with some misfortunate destiny in our family.
We are uncapable to face guilt as an adult and we face guilt in such a way out of your loss; I’m not worthy of living, I’m not worthy of abundance, I’m not worthy of happiness. So we see in those dynamics, that you give money away, you give happiness away, you give abundance away, because you’re facing guilt like a child. What we could consider child love.
If you face guilt as an adult, we could look at that dynamic in this way. Out of your sacrifice and suffering, I shall make something good. So as your loss wouldn’t have been in vain. This is facing guilt like an adult. And it is a guilt that is useful and constructive and you can make something good out of it.
Dit bericht op Instagram bekijken
