Niet alleen kinderen pesten, volwassenen ook! Er zijn voor scholen hele protocollen en pestprogramma’s in het leven geroepen om het pesten al op jonge leeftijd te stoppen. Maar kun je het werkelijk stoppen? Zelfs in het bejaardenhuis is er nog pestgedrag. Maar wat is pesten eigenlijk? En hoe staat het in relatie tot schaamte? Dat is heel eenvoudig:
Pesten komt voort uit schaamte en uit pesten komt schaamte voort. Zowel de pester als de gepeste hebben vaak dezelfde schaamte. Ze herkennen in elkaar de pijn die ze angstvallig proberen te verhullen. Hoe komt het immers dat een pester als een magneet aangetrokken lijkt te worden door één specifiek kind of groep kinderen? Hoe komt het dat het ene kind wel gepest wordt, en het andere niet. De grootste gemene deler is herkenning.
De pester wil van zijn schaamte af en gooit het over de schutting. Door van zich af te wijzen blijft hij buiten schot. De gepeste herkent ook die schaamte, en trekt de beschuldigingen naar binnen. Stop hou op zeggen komt vaak niet in hem op.
Zwijgen over Pesten
Het aantal meldingen over pesten is maar een fractie van wat er daadwerkelijk gebeurt op het schoolplein. Treiteren, plagen of uitsluiten: één op de drie kinderen vertelt er nooit over aan hun leraar of ouders. Maar waarom zwijgt een kind over gepest worden? Deze jongen vertelt over zijn ervaring met pesten.
Volgens deze website wordt pesten verzwegen om de volgende redenen:
- Angst dat het erger wordt, dat de pester wraak gaat nemen
- Onbegrip, niet serieus genomen worden, het wordt gebagateliseerd
- Schaamte, denken dat het aan jou ligt
Je kunt het herkennen aan:
- Iemand maakt zich klein
- Kuipt in zijn schulp
- Mag niet samenwerken met de groep
- Wordt buitengesloten
